O PROCESADO DE IMAXES
Usamos o termo revelado dixital para referirnos a todos aqueles procesos que se poden aplicar a unha imaxe dixital para optimizala, mellorala ou manipulala. Este conxunto de tarefas tamén é coñecido co nome de procesado dixital de imaxes e, tecnicamente falando, non é máis que a manipulación numérica dos datos da imaxe.
Como é de imaxinar, existen infinidade de softwares para revelar unha imaxe, con todo, hai uns cantos procesos que adoitan ser comúns á maioría de programas de edición.
No procesado das imaxes o habitual é seguir unha serie de pasos básicos que seguen unha determinada orde. A isto chámaselle Fluxo de traballo. Unha vez que sacamos as fotos e pasámolas ao computador, o primeiro paso do noso fluxo de traballo debe ser facer unha selección das mesmas.
Os criterios de selección que sigamos serán, con frecuencia, moi subxectivos, pero hai unha serie de normas non escritas que, salvo contadas excepcións, deberían seguirse á hora de descartar ou non unha imaxe. Coa fotografía dixital e a capacidade, cada vez maior, das tarxetas de memoria, temos unha gran cantidade de fotos.
Á hora de almacenalas no noso computador, debemos descartar as que teñan as seguintes características: Saísen completamente subexpuestas ou sobreexpuestas, teñan un grao de desenfoque insalvable, o ruído sexa excesivo, estean repetidas ou os protagonistas teñan, involuntariamente, os ollos pechados.
Unha vez teñamos as imaxes seleccionadas comezará o procesado das mesmas. O fluxo de traballo pode variar dun usuario a outro, pero debería seguir unha orde máis ou menos similar ao seguinte:
1. Axuste do tamaño: Este debe ser un dos primeiros pasos a seguir xa que, se o tamaño da imaxe orixinal vai reducir, ten sentido facelo pronto para acelerar o resto dos procesos. Neste paso inclúense o recorte, a rotación e a corrección da distorsión.
2. Axuste da temperatura de cor: Este paso só é posible se traballamos con arquivos RAW. Consiste en axustar o punto branco para lograr cores neutras ou manipular a temperatura con fins artísticos.
3. Corrección global de ton: Aplícase canto antes, xa que equilibra o brillo e o contraste da imaxe e pode modificar o equilibrio de cor. A corrección do ton implica o control de parámetros como a exposición, o contraste e o brillo.
A partir de aquí os pasos dados virán en función das necesidades da imaxe. Debemos ter en conta, antes de dar por finalizado o revelado dixital, as esixencias de axustes locais que teña a nosa foto.
Como é de imaxinar, existen infinidade de softwares para revelar unha imaxe, con todo, hai uns cantos procesos que adoitan ser comúns á maioría de programas de edición.
No procesado das imaxes o habitual é seguir unha serie de pasos básicos que seguen unha determinada orde. A isto chámaselle Fluxo de traballo. Unha vez que sacamos as fotos e pasámolas ao computador, o primeiro paso do noso fluxo de traballo debe ser facer unha selección das mesmas.
Os criterios de selección que sigamos serán, con frecuencia, moi subxectivos, pero hai unha serie de normas non escritas que, salvo contadas excepcións, deberían seguirse á hora de descartar ou non unha imaxe. Coa fotografía dixital e a capacidade, cada vez maior, das tarxetas de memoria, temos unha gran cantidade de fotos.
Á hora de almacenalas no noso computador, debemos descartar as que teñan as seguintes características: Saísen completamente subexpuestas ou sobreexpuestas, teñan un grao de desenfoque insalvable, o ruído sexa excesivo, estean repetidas ou os protagonistas teñan, involuntariamente, os ollos pechados.
Unha vez teñamos as imaxes seleccionadas comezará o procesado das mesmas. O fluxo de traballo pode variar dun usuario a outro, pero debería seguir unha orde máis ou menos similar ao seguinte:
1. Axuste do tamaño: Este debe ser un dos primeiros pasos a seguir xa que, se o tamaño da imaxe orixinal vai reducir, ten sentido facelo pronto para acelerar o resto dos procesos. Neste paso inclúense o recorte, a rotación e a corrección da distorsión.
2. Axuste da temperatura de cor: Este paso só é posible se traballamos con arquivos RAW. Consiste en axustar o punto branco para lograr cores neutras ou manipular a temperatura con fins artísticos.
3. Corrección global de ton: Aplícase canto antes, xa que equilibra o brillo e o contraste da imaxe e pode modificar o equilibrio de cor. A corrección do ton implica o control de parámetros como a exposición, o contraste e o brillo.
A partir de aquí os pasos dados virán en función das necesidades da imaxe. Debemos ter en conta, antes de dar por finalizado o revelado dixital, as esixencias de axustes locais que teña a nosa foto.
Comentarios
Publicar un comentario